"... κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς"
Την έκτη μέρα είπε ο Θεός "ποιήσωμεν άνθρωπον".
Τη γιαγιά, τον παππού.
Εκείνοι εμένα.
Εγώ τη θλίψη.
Πήγα και την έριξα στη θάλασσα μαζί με ένα ντεπόν αναβράζον
Τι χαρά
Τι χαρά
Να πνιγόμουν στους αφρούς
Ο καλός μας Θεός
που μας σκέφτηκε.
Πριν προλάβουμε να γίνουμε αυτό που θέλουμε μας φόρτωσε
το κατ' εικόνα
το καθ' ομοίωσιν
την άνωση
Τι κρίμα
Τι κρίμα
Ήμουν ξύλινη
Ο καλός μου Θεός
που με σκέφτηκε.
Ψάρια, πτηνά, ζώα, ερπετά
τα παιχνίδια μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου