4:55 (και άλλα ερωτήματα)

Το σώμα σου στο πιο σκούρο του σημείο 

είχε μια μυρωδιά σαν αίμα 

σαν θάνατος κύκνου 

παταγώδης βίαιος θάνατος μες στη λευκότητα 

Αυτή την πρόστυχη μυρωδιά

τη συγκινητική 

Μήπως το αίμα αντί για αίμα ήταν μια κοιτίδα παπαρούνες; 

Τότε γιατί να μη μεθάς κι εσύ καθώς μασούσαμε; 

Αλλά αφού κάρφωνα το βλέμμα

κι εσύ κάρφωνες το σώμα
πώς περίμενες να θυμάσαι τα μάτια μου;

Κι αφού έβλεπες ότι μπερδεύω το χι από το χάδι με το χι από το όχι 

γιατί δε με άφησες να αλλάξω αντωνυμία; 

Να πάρω μια λιγότερο προσωπική

Και ποιος να μπει εγγυητής
στο δικό μου στοίχημα
αφού αποφάσισα να πολεμάω
της ένωσής μας το αταίριαστο;

Μοιρασμένη ανάγκη και καρδιά
Σίγουρη ήττα
Όπως μοιρασμένη
λέξη και σιωπή
Απόλυτες και οι δύο