Η τελευταία λέξη δικιά σου.
Προγραμμάτισε κι αυτόν
τον δεύτερο και τρίτο ερχομό μου στον κόσμο.
Σ' αρέσει να σκέφτεσαι τα χρόνια
γραμμένα πάνω σε ετικέτες φαρμακευτικών προϊόντων
σε έναν σωρό από νεκρά κύτταρα
κι οι ρυτίδες σου χαραγμένες σε πρόσωπα ξένα
που θα μαρτυρούν ανοιχτά τη σμίλη του πόνου
Σ' αρέσει να φαντάζεσαι τα γεράματα
ανάμεσα σε πολύχρωμες μπάμπουσκες
με σειρές κομποσκοίνια στους καρπούς
και το κορμί σου ακουμπισμένο σε αναπαυτική πολυθρόνα
που θα βλέπει ανοιχτά τον κόλπο της Σαλαμίνας
Εσύ στο χείλος του θανάτου
κι εγώ πάντα ένα βήμα μπροστά σου, μαμά
Εξασκούμενοι να τρεφόμαστε ακόμα
ημιαυτόνομα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου