Να 'σαι περήφανος για μένα
που τόσο εύκολα ξεφορτώνομαι τη θνητότητα
με ριπές κόκκινης ακτινοβολίας
όπως το ζήτησες
και που στην βαρβαρότητα των σκίτσων σου γυρίζω και το άλλο μάγουλο
Να 'σαι περήφανος
που σιγά σιγά ξεριζώνω τις ορμόνες μου
με συμπληρωμένο το δελτίο του πόνου
όταν φυτρώνουν πάνω μου κλώνοι από καμμένα δέντρα
και που στην μεταστατική σου αναισθησία
δε σηκώνω λευκή σημαία
Όμως σήμερα
αποτυπώνω τη διπλή μου φυσιογνωμία με περίγραμμα από ανεξίτηλο μελάνι
Να δω πώς θα πλησιάζεις το πλευρό μου,
τώρα που θα 'ναι κάτι παραπάνω από πλευρό.
Τι μήκους κύματος φως παραδεισένιο από τα μάτια σου θα ρίχνεις,
τώρα που το φάσμα συχνοτήτων περιορίστηκε σε δύο τιμές.
Να δω πώς θα πλαστείς απ' το πλευρό μου,
τώρα που θα 'σαι κάτι παραπάνω από Αδάμ
τώρα που θα 'μαι κάτι λιγότερο από Εύα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου