Τα λόγια αιχμές της φοβέρας
με τέχνη και με πείσμα
ακροβάτες της απομονωμένης σκεπής
Απο μακριά ακίνητος φλοίσβος
σχεδόν ακίνδυνος
με τις προσεκτικές θωπείες του
πάνω στο δέρμα του βότσαλου
Κι αυτό το γιορτινό αστέρι
που του ζήτησα να σε προσέχει
διπλώθηκε σ' ένα παχύ φύλλο από σκοτάδι
Τώρα ποιος ξέρει πού γυρίζεις
Σε ποιο όνειρο να ξελογιάζεται
το μέσα σου παιδί
Να 'χεις λίγο νερό δίπλα στον ύπνο σου;
Τώρα ποιος ξέρει αν θα 'χεις λίγο νερό δίπλα στον ύπνο σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου