Μισοτελειωμένα

Είχαμε μείνει στο σημείο που η πίκρα έπεφτε σε μικρές νιφάδες 

Από κοντά ήταν μια άλλη ιστορία.
Όσο για εδώ, 
Σκαλίζω το σύμβολο στον ξαναμμένο αέρα 
Την έσχατη ελπίδα μου με κάποιο νόημα να εμψυχώσω 

Όσο για εδώ, 
Ψάχνω 
Τη γεύση των αγαπημένων σου φρούτων
σε ένα άδειο ράφι του σούπερ μάρκετ
Τα παιδικά σου σεντόνια
στις βιτρίνες των λευκών ειδών 
Σε ονομάζω 
Πρώτο κύτταρο
Πληγή
Αγάπη μου 

Αν ξανάρθω
Μην ξεχάσεις 
Είχαμε μείνει στο σημείο που η πίκρα έπεφτε σε μικρές νιφάδες

Και από εκεί θα σε παρακαλούσα να το πιάσουμε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου