Και να φανταστείς ότι ήμουν εγώ που ζήτησα πρώτη
το δίκαιο μερίδιό μου στην τραγωδία
ως απογόνου της οικογένειας των Ατρειδών,
κι όχι παιχνίδια με φωτιές κι αποκαΐδια
σα να πλαγιάζω με τον Προμηθέα
χωρίς την ανάπλαση του ήπατος
χωρίς ήρωες σωτήρες
παρά με την ηθική αυτοεκπλήρωση του ακάλεστου μαύρου καπνού
Και να φανταστείς ότι ήσουν εσύ που πρωτομίλησες για βροχές
και άφησες τεχνηέντως να αποκτήσω
ένα τσίμπημα κουνουπιού που το ξύνω μανιωδώς
μην τυχόν εκλείψει το μοναδικό τεκμήριο
της επίσκεψής μου στον τελευταίο βόρειο υδροβιότοπο
Και να φανταστείς ότι ο καιρός υπήρξε πάλι περισταλτικός της σφοδρής σου επιθυμίας
ξεχειλίζοντας όλα τα βροχόμετρα στο ακριβές ανατολικό σημείο
το απόγευμα της ύψιστης επικινδυνότητας
Λοιπόν, μακριά από τα ξύλα, λέω εγώ
Να σε προλάβω
πριν αρχίσεις να οργανώνεις εμπρησμούς
εκεί που έχω φυτέψει σπόρους
και με νερό από τη νότια πληγή μου έχω ποτίσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου