Τον τρόμο κλείδωσα στο σπίτι
μαζί με τον αιωνόβιο σκύλο
Τώρα το μάτι θα ξεκουραστεί
στην κινητική των χρωμάτων
Ο ώμος θα κηρύξει παράλυση
Η κυνηγημένη μέρα κατεβαίνει μέχρι τους αγκώνες
αγκυλώνει τα σχήματα
Η κλειδαριά ας ήταν τρύπιο βλέφαρο.
Η φριχτή ροή του αίματος
ας ήταν σε διασταυρούμενα κανάλια.
Κι αυτές οι ουρανοκατέβατες πρόκες
ας ήταν βροχή.
Για το παρατεταμένο κρύο φταίει το τρύπιο βλέφαρο.
Λεπτό σαν τσιγαρόχαρτο ας ήταν.
Λεπτό ας ήταν να φαίνεται από μέσα του ο κήπος με κλειστά τα μάτια
να δρασκελίζουν τα κανάλια οι άδειες ώρες.
Ο πόρος έφερε μπόρα.
Η μπόρα έβρεξε τα μάγουλα.
Η μπόρα πότισε τα μάγουλα
και πολλαπλασιαστηκαν μητροκτόνα κύτταρα.
Φύσηξα
Φυτρώσε
Φούσκωσαν
Ο χρόνος θα φάει όλα μας τα μακρομόρια θα γίνει κι αυτός μια φούσκα και μετά θα σκάσει.
Από το δάκρυ και το σάλιο θα ποτιστούν οι σπηλιές και θα ανθίσουν οι πτυχώσεις των βράχων.
Ο κύριος θεριστής μας περιμένει με χρυσάφι στο στόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου