Η σημαίνουσα κραυγή

Κι αν της ζητούσα να μου πει τι σημαίνει 

αυτό το ολοζώντανο σκοτάδι 

στο βλέμμα της μέσα

δεν θα ’βγαζε παρά μόνο μια σημαίνουσα κραυγή 

Ασυνάρτητες

Απόλυτα ασαφείς οι λέξεις της 

Στα λόγια τίποτα ποτέ δεν αποδείχθηκε δικό της

νοηματικά ήταν χαμένη κι ούτε μπορούσε να αρθρώσει

Τελευταία ελπίδα συνεννόησης αυτή η σημαίνουσα κραυγή 

Τα χέρια της σχημάτιζαν κύκλους στον αέρα

μάταια πάσχιζε να τον τεμαχίσει 

Μόνο κάτι σπασμωδικές κινήσεις 

που δεν τρόμαξαν ούτε τα πουλιά στο διπλανό παγκάκι 

Μόνο κάτι ακατάληπτες χειρονομίες 

που δεν τις αντιλήφθηκε κανείς περαστικός

Μόνο κάτι νευρικά τινάγματα

που ούτε καν έδωσαν διάγνωση της κλινικής κατάστασής της 

Μόνη ελπίδα συνεννόησης αυτή η σημαίνουσα κραυγή