Κατακρημνίσματα

Διακήρυττα πως είμαι εκπαιδευμένη 
να αντέχω την απώλεια 
τον ερχομό της 
σα βροχή διαβρωτική 
που δυναμώνει ολοένα 

Κι έτσι όποτε έβρισκα ουρανό 

εγώ με το κεφάλι στραμμένο προς τα πάνω

και μ' ανοιχτό το στόμα 

Μούσκεψα

Στέγνωσα 

Πλευριτώθηκα 

κι ακόμα δεν έμαθα 

Τώρα κοιτάζω κι απορώ 

του δέρματός μου την τρομακτική ασυνέχεια 

και το περίγραμμά μου που η κάθε στάλα 

σαν κιμωλία τώρα  

σβήνει